Մայրենի

Հովհաննես Թումանյան . Մանուկն ու ջուրը

Մանուկն ու ջուրը Հովհաննես Թումանյան Ամպոտ սարեն ուրախ ձենովՋուր է գալիս, անցնում շենով։ Մի թուխ մանուկ դուրս է վազել,Ձեռքն ու երես պաղ լվացել,Լվացել է ձեռքն ու երես,Ու դարձել է՝ խոսել էսպես. – Դու ո՞ր սարեն կուգաս, ջրի՛կԻմ պաղ ջրիկ ու անուշիկ։– Ես էն սարեն կուգամ մթին,Որ հին ու նոր ձյունն է գլխին։ – Դու ո՞ր… Continue reading Հովհաննես Թումանյան . Մանուկն ու ջուրը